Küratör: Ali Akay
Sanatçı: Mounir Fatmi
1990’lı yıllarda ulus-devletlerin geriye çekildiği, devletler-üstü siyasi ve ekonomik yapılanmanın oluştuğu bir döneme girilmeye başlandı. Berlin Duvarı ve SSCB sonrasında, Avrupa Birliği’nin de ortak para birimine doğru geliştiği yıllarda dünyayı yatay bir şekilde kesen şehirler yeni dünya merkezleri olmaya başladılar. Çevre ve merkez arasındaki gerilim dünyayı yatay çizgiden itibaren yeniden oluşturmaya başladı. Şehirlerdeki değişim en çok mutenalaşma ve normalleştirme süreçlerinde kendisini gösterdi. Eski marjinalleşen mahelleler yeniden yatırım altına alınarak bir şehircilik planlamasına doğru geçildi. Mimarlar bu süreci en çok berirleyen unsurlar olarak şehirlerin binalarını yeniden oluşturdular.
Mounir Fatmi bu sürecin eleştirisi içinde düşünmekte ve şehirlerin mimarisine eğilerek kaybolan bir dünyadan yeni teknolojilerin hakim olamaya başladığı başka bir dünyaya Arap aleminden ironik olarak bakmakta.